-
Odp: kącik poezji :))
mam dobre życie nic mi nie brakuje
miłośc stabilność i ciepło na codzień otrzymuje
buduje to we mnie silne uczucie
którego nie kupisz w żadnej walucie
nie zawsze warto latać po chmurach
próbować wdrapywać się po stromych murach
może i dałoby to dodatkowy dreszczyk emocji
tak jakby dostać coś fajnego w promocji
lecz czy warto tak wciąż polować na gołębie na dachu
szukać bez przerwy nowego zapachu
czuć ciągle niedosyt i niezadowolenie
to zgubna droga na której czeka wypalenie
wiem że życie to odwieczna walka z czasem
zmęczeniem, niedospaniem i ciągłym hałasem
problemami które codzień nosze w swojej głowie
lecz aby zachować na dłużej psyhiczne zdrowie
staram się na to patrzeć z innej strony
nie jeden powie mi że jestem szalony
lecz jestem zdrowy, jestem młody, mam na codzień siłe
mam żonę, mam córcię to bardzo miłe
mam dom, mam prace, mam swoje miejsce na świecie
może jestem staroświecki tak mi powiecie
wiem że nie takie życie jest teraz na topie w internecie
lecz czy najlepsze dla mnie jest to co poszukują wszyscy z tłumu
nie chce biec jak te stado owiec przed siebie bez rozumu
jeśli wiem czego chce i co mi niezbędne
nie dam się wciągnąć w te koło błędne
nie będe mierzył w narzucane mi cele
bo czy do szcęścia potrzeba ich mieć aż tak wiele?
mieć co jeśc, mieć co pić, mieć gdzie spać
mieć z kim rozmawiać, z kim się śmiać, kogo kochać
mieć rodzinę która docenia te same wartości
by w przyszłości nie spedzać samotnie starości
chwytać dni aby tak pusto nie mijały
aby codzienne zajęcia radość sprawiały
bo gdy przyjdzie już czas i wybije moja godzina
móc powiedzieć że najważniejsza była zawsze moja rodzina...
-
Odp: kącik poezji :))
szcegolnie dobra koncowka brawo lagmil tez nie lubie tlumu i nie daje sie jemu porwac...zjednym bym sie nie zgodzil, ze nie warto latac po chmurach...warto lagmil bo dzieki temu nie dajemy sie porwac tlumowi ...a dla mnie zwyklej holocie
-
Odp: kącik poezji :))
coś w tym jest, choć jak zwykle w życiu trzeba znaleźć granice bo jak nigdy nie latasz to żle a jak za dużo to też nie dobrze...
-
Odp: kącik poezji :))
jak bym miał dodać tytuł to byłoby to "historia"
dawno temu spotkało się kiedyś dwoje ludzi
historia stara jak świat lecz nigdy się nie nudzi
on niepokorny zbuntowany z wieloma wadami
ona nieśmiała, spokojna ,chyba czekali na siebie latami
czasy szkoły, wycieczka i pierwsze spotkanie
pragnienia jego i jej uległy zmianie
on do dziś pamięta co miała ubrane
wrażenie jakie na nim zrobiła - niezapomniane
silnego zauroczenia nastał czas
może to spotkac każdego z nas
mieli jeszcze troche obowiązków
wyprostowanie starych więzi i związków
trwało to chwile bo świat wywrócił się do góry nogami
obydwoje musieli się oswoić z nowymi emocjami
ziarno uczucia pamiętnego dnia zaczeło kiełkować
co z nim dalej będzienie nie wiedzieli, lecz postanowili spróbować
kilka spotkań i on był już zakochany
ona też miała co do niego plany
los tak chciał że mieszkali blisko siebie
co noc widzieli tak samo gwiazdy na niebie
przedstawili się znajomym, rodzicom i zaczeli randkować
fundamenty dla dobrego związku przygotować
odkrywali swe uroki, wychodziły również wady
nie było niczego z czym nie dawali sobie rady
czas spędzali razem gdy tylko się dało
ciągle był niedosyt, spotkań wciąż za mało
matura zdana wakacje i zaczełą się praca
on często do domu dopiero pod wieczór wraca
w weekendy razem w poznaniu studiowali
w akademiku przedsmak wspólnego mieszkania poznali
życie nabrało tempa pojawiały się też stresy
czasem on robił niepotrzebne ekscesy
żył często w złości miał duży bagaż buntu
lecz starał się nie tracić pod nogami gruntu
próbował się otwierać, coś w swym życiu zmienić
ona z nim została bo umiała to doceniać
że walczył, że się starał, że ją kochał
coraz żadziej pękał i prawie nigdy już nie szlochał
po tylu latach mimo że jego wady dobrze już znała
to je akceptowała i nadal by go wybrała
rodzice pomogli, był remont domu z rozmachem
wkońcu zamieszkali pod jednym dachem
cieszyli się życiem i bardzo się kochali
w słowach i gestach sobie to pokazywali
w końcu on się oświadczył a ona się zgodziła
czym wielką radośc mu sprawiła
przed bogiem i rodziną przyrzekli sobie
że już zawsze razem będą w zdrowiu czy w chorobie
że będą dzielili radości i smutki
że rozwiążą każdy problem wielki czy malutki
dalej wspólnie żyli, dużo razem robili
o wspólnej przyszłości myśleli w każdej wolnej chwili
skończyli studia i juz byli gotowi
dać życie nowemu małemu człowiekowi
czy syn czy córka nieważne, trapiło ich inne pytanie
czy sobie poradzą , czy będą w stanie
dziecko do życia na tym świecie przygotować
jak w miłości i szacunku je dobrze wychować
narodziny i świat znów wywrócony do góry nogami
nie tak jak na początku bo nie byli już sami
córcia zdrowo rosła, było dużo obowiązków lecz i radości
na stałe szczęściwy śmiech w ich domu zagościł
są już dotarci znają swoje zalety i wady
on nadal twardy lecz już z porcją ogłady
ona bardziej pewna siebie, częściej szczęśliwa
każdy ważną rolę w rodzinie odgrywa
co dzień uzupełniają się w obowiązkach
bo tak powinno to wyglądać w prawdziwych związkach
każdy nowy dzień witają z radosną miną
są dumni że nazywać sie mogą kochającą rodziną
-
Odp: kącik poezji :))
życie to tylko chwila W świata kalendarzu
ledwo jeden promień w blasku słońca mirażu
istnienie jedno spośród miliardów i tylko tyle
wśród setek narodzin i zgonów co chwile
lecz mimo mnogości nadal tak wyjątkowe
dające możliwości, talenty i szanse nowe
aby coś osiągnąć coś zbudować coś zostawić po sobie
by przebrnąć przez bezimienne istnienie w dzisiejszej dobie
zadanie nie łatwe lecz powinno być życiowym celem
pozostawić po sobie coś więcej niż tylko śmieci wiele
sprawić aby świat pamiętał kim byłeś
jakie rzeczy robiłeś i co po sobie zostawiłeś
ilu z nas ma w sobie dziś to uczucie
jest gotowym płacić za te marzenia w różnorodnej walucie
własnym pieniądzem, wolnym czasem, każdym wyrzeczeniem
w odległej niewiadomej pogoni za swym spełnieniem
bez pewności czy to właśnie ta droga jest warta celu
z świadomością że dobiega do niej tylko niewielu
sami musimy wybrać jak się zachować
być statystą, leżeć i nawet nie próbować
czy znaleźć w sobie siłę i coś osiągnąć
swe marzenia gonić, aby w końcu je dotknąć
doświadczyć jak świetnym uczuciem musi być spełnienie
które potrafi wynagrodzić nam każde cierpienie
być pewnym pod koniec że było warto
całe życie dążyć do celu uparto...
-
Odp: kącik poezji :))
w ten dzień jak i na resztę dni w roku
życzę wam abyście nie traciły swego uroku
abyście były szczęśliwe, zadowolone i radosne
pełne koloru, zapachu jak świat w nadchodzącą wiosnę
aby nigdy nie męczyły was żadne problemy
abyście wiedziały że potrzebuje was świat na którym żyjemy
abyście czuły się docenione i piękne w każdej minucie
niech te życzenia poprawią wam dziś samopoczucie
pozdrawiam lagmil