losmanos
O tym, że Seat Exeo to tak naprawdę Audi A4, tylko ze zmienionymi znaczkami, wiedzą chyba wszyscy. Postaram się przekonać was, że strategia przyjęta przez firmę ma sens. Pytanie tylko, czy wyjdzie jej na dobre.
Gdy pod koniec lat 90. Seat kończył produkcję wyjątkowo udanej pierwszej generacji Toledo, a do sprzedaży wszedł Leon, wszyscy myśleli, że patrzymy na czarnego konia koncernu Volkswagen Audi Group. Dziś wiemy już, że Seatowi nie do końca się powiodło, a prawdziwy sukces odniosła - wtedy jeszcze raczkująca pod nowymi skrzydłami - Skoda.
Problemem Seata okazał się, skądinąd bardzo ciekawy, pomysł, aby była to marka o sportowym i nieco awangardowym image produkująca samochody za przystępną cenę. Okazało się to jednak zbyt rudne do pogodzenia, szczególnie że firma musiał uważać, aby nie wejść w drogę swoim ważniejszym (przynajmniej dla dyrektorów koncernu) braciom pokroju Audi czy Volkswagena.
W wypadku aktualnej linii modelowej o pełnym sukcesie można mówić w zasadzie tylko w wypadku Leona, a to według księgowych koncernu zapewne zbyt mało, by przydzielić firmie dodatkowe środki na rozwój. W efekcie zamiast kolejnej generacji Toledo do salonów trafiło Exeo, z którym ostatnio miałem okazję spędzić kilka dni.
Exeo z nadwoziem kombi nie jest może synonimem piękna, ale moim zdaniem i tak prezentuje się nieco lepiej niż jego niemiecki pierwowzór. Przynajmniej z zewnątrz, bo w środku obydwa samochody są w zasadzie identyczne.
Trudno mieć to jednak Seatowi za złe, bo zarówno materiały, jak i sam design mogą nadal robić bardzo pozytywne wrażenie. Może nikt nie będzie krzyczał z zachwytu, ale to solidna robota, która zawsze była i będzie w cenie, nawet za kilka lat.
Pewnym problemem może być przestronność (a właściwie ciasnota) wnętrza. W kombi duża przestrzeń to jeden z priorytetów. I o ile jako najmniejsze kombi Audi cała konstrukcja oferowała wystarczającą ilość miejsca (po pierwsze było to kilka lat temu, po drugie zawsze można było sięgnąć po A6, a po trzecie auta klasy premium już takie są), to jak na topowego Seata jest raczej przeciętna. Jeśli podróżujemy z dziećmi, to w zasadzie można tę małą ilość miejsca (głównie na nogi) jakoś przeboleć. Szczególnie, że bagażnik o pojemności 442 l (do linii rolety) jest foremny i łatwo dostępny.
170-konny diesel 2,0 TDI z wtryskiem common rail pracujący pod maską testowanego egzemplarza wydaje się najlepszym wyborem do tego samochodu. 8,4 s do 100 km/h i rewelacyjna reakcja na pedał gazu w praktycznie całym zakresie obrotów i prędkości pozwalają poczuć radość z jazdy. Tym większą, że zawieszenie zestrojono w miarę twardo, a cała konstrukcja auta jest wyjątkowo sztywna. Komfort resorowania jest bardzo przyzwoity, a wytłumienie akustyczne kabiny nadal spełnia standardy klasy premium.
Ważne jest również spalanie. W trasie nietrudno uzyskać wyniki w okolicach 5 l na 100 km, a w mieście raczej bez problemu można utrzymać spalanie na poziomie ok. 8,5 l na 100 km.
Seat Exeo ST to konstrukcja bez problemu opierająca się próbie czasu, zwłaszcza pod względem technicznym. Audi musiało iść do przodu, wypuszczając kolejną generację A4, jednak pozostawienie w ofercie tego auta wydaje się całkiem uzasadnione - tym bardziej że jego cenę obniżono praktycznie o jedną trzecią. Za podstawowe Exeo ST z silnikiem 2,0 TDI musimy zapłacić 92 tys. zł. Testowana, mocniejsza i lepiej wyposażona, odmiana jest zaledwie o 10 tys. zł droższa.
Warto wspomnieć, że lista wyposażenia, jakie dostajemy za te kwoty, jest naprawdę imponująca i powinna zadowolić nawet wybrednych kierowców.
