Rajd Wysp Kanaryjskich : Rozbite auto Kubicy

[Joker87]

Rajd Wysp Kanaryjskich: Robert Kubica poważnie rozbił auto

Robert Kubica na trasie dziesiątego odcinka specjalnego miał wypadek i zakończył swój udział w Rajdzie Wysp Kanaryjskich. Auto Polaka uderzyło lewą stroną w barierę, a koło samochodu uległo zupełnemu zniszczeniu. Ani Kubicy, ani jego pilotowi - Maciejowi Baranowi - nic się nie stało, obaj o własnych siłach opuścili rozbity samochód. Zdjęcie rozbitego auta Kubicy na swoim Twitterowym profilu zamieścił dziennikarz "Maxrally.com" - Colin Clark.

Robert Kubica (Citroen DS3 RRC) po pierwszym dniu zawodów i przejechaniu ośmiu odcinków specjalnych
był zdecydowanym liderem Rajdu Wysp Kanaryjskich. W klasyfikacji generalnej polski kierowca miał ponad minutę przewagi nad drugim w stawce Czechem - Janem Kopeckym.

Kubica pewnie zmierzał po triumf w rajdzie, ale pechowy okazał się dla niego OS10, podczas którego wpadł swoim autem na barierę i uszkodził je na tyle poważnie, że jego dalszy udział w rywalizacji był niemożliwy.

[Joker87]

Robert Kubica wziął na siebie odpowiedzialność za wypadek

Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą – chciałoby się rzecz, śledząc poczynania Roberta Kubicy i Maćka Barana na trasie Rajdu Wysp Kanaryjskich. W piątek dostarczali kibicom niesamowitych emocji, wygrywając odcinek za odcinkiem, a w sobotę przyszło rozczarowanie i urwane koło w Citroenie DS3 RRC - pisze Mikołaj Sokół.



Kubica uporczywie podkreśla, że w rajdach musi się wielu rzeczy nauczyć. Nawet ogrywając w piątek Jana Kopeckiego i Craiga Breena powtarzał, że jedzie swoim rytmem, nie patrzy na czasy i traktuje ten start (oraz pewnie resztę sezonu) jako test i okazję do zbierania doświadczeń. Trening to pot, ale i czasem łzy. Nic w życiu nie przychodzi łatwo, na sukcesy trzeba sobie zapracować – a takie wpadki jak sobotni wypadek są poniekąd wpisane w specyfikę rajdów.

Polak z właściwym sobie dystansem i spokojem podchodził do uzyskiwanych w piątek czasów. Dla niego nie był to sprawdzian tempa, tylko długa lekcja jazdy w poważnym rajdzie. Nauka skończyła się przedwcześnie, ale Kubica pierwszy wziął na siebie winę. Powiedział, że przez cały czas jego samochód zachowywał się niestabilnie w szybkich partiach i w feralnym miejscu mógł po prostu hamować wcześniej. Przyznanie się do winy w połączeniu z wcześniejszym tonowaniem oczekiwań wiele mówi o pokornym podejściu Polaka do nowego wyzwania.

Sam wypadek nie miał poważnych konsekwencji – oderwane koło nie jest w rajdach żadną tragedią, o czym przekonywało się wielu wysoko notowanych kierowców. Jari-Matti Latvala zanim zdobył tytuł wicemistrza świata, popisał się urwaniem koła na ostatnim odcinku Rajdu Polski 2009, kilkaset metrów przed metą. Stracił w ten sposób drugie miejsce, a na początku tamtego sezonu w czterech rajdach aż trzy razy rozbijał samochód. Teraz należy do ścisłej czołówki mistrzostw świata, choć nadal podejrzanie często zalicza przygody i wypada z trasy.

Oczywiście zakończenie rajdu na poboczu nie jest żadnym powodem do dumy ani radości, ale warto pamiętać o tym, że sam Kubica podkreślał, iż w tym starcie na wynik nie patrzy. Szkoda oczywiście straconej szansy na przejechanie większej liczby kilometrów, ale czas na walkę o jak najwyższe lokaty jeszcze nadejdzie. Ponadto łatwiej jest wyeliminować błędy u kierowcy jeżdżącego szybkim tempem niż nauczyć szybkiej jazdy bezbłędnego, ale powolnego zawodnika. Wyścigi, na których Kubica zjadł zęby, są szkołą precyzji i powtarzalności. Rajdy to walka o to, kto popełni najmniej błędów, jadąc możliwie blisko granicy możliwości. Świadomość tej granicy przychodzi wraz z doświadczeniem, które polski kierowca wciąż zbiera. Głośno zresztą o tym mówi i nie bójmy się go słuchać.