kącik poezji :))

[lagmil]

mam dobre życie nic mi nie brakuje
miłośc stabilność i ciepło na codzień otrzymuje

buduje to we mnie silne uczucie
którego nie kupisz w żadnej walucie

nie zawsze warto latać po chmurach
próbować wdrapywać się po stromych murach

może i dałoby to dodatkowy dreszczyk emocji
tak jakby dostać coś fajnego w promocji

lecz czy warto tak wciąż polować na gołębie na dachu
szukać bez przerwy nowego zapachu

czuć ciągle niedosyt i niezadowolenie
to zgubna droga na której czeka wypalenie

wiem że życie to odwieczna walka z czasem
zmęczeniem, niedospaniem i ciągłym hałasem

problemami które codzień nosze w swojej głowie
lecz aby zachować na dłużej psyhiczne zdrowie

staram się na to patrzeć z innej strony
nie jeden powie mi że jestem szalony

lecz jestem zdrowy, jestem młody, mam na codzień siłe
mam żonę, mam córcię to bardzo miłe

mam dom, mam prace, mam swoje miejsce na świecie
może jestem staroświecki tak mi powiecie
wiem że nie takie życie jest teraz na topie w internecie

lecz czy najlepsze dla mnie jest to co poszukują wszyscy z tłumu
nie chce biec jak te stado owiec przed siebie bez rozumu

jeśli wiem czego chce i co mi niezbędne
nie dam się wciągnąć w te koło błędne

nie będe mierzył w narzucane mi cele
bo czy do szcęścia potrzeba ich mieć aż tak wiele?

mieć co jeśc, mieć co pić, mieć gdzie spać
mieć z kim rozmawiać, z kim się śmiać, kogo kochać

mieć rodzinę która docenia te same wartości
by w przyszłości nie spedzać samotnie starości

chwytać dni aby tak pusto nie mijały
aby codzienne zajęcia radość sprawiały

bo gdy przyjdzie już czas i wybije moja godzina
móc powiedzieć że najważniejsza była zawsze moja rodzina...

[leon57]

szcegolnie dobra koncowka brawo lagmil tez nie lubie tlumu i nie daje sie jemu porwac...zjednym bym sie nie zgodzil, ze nie warto latac po chmurach...warto lagmil bo dzieki temu nie dajemy sie porwac tlumowi ...a dla mnie zwyklej holocie

[lagmil]

coś w tym jest, choć jak zwykle w życiu trzeba znaleźć granice bo jak nigdy nie latasz to żle a jak za dużo to też nie dobrze...

[lagmil]

jak bym miał dodać tytuł to byłoby to "historia"


dawno temu spotkało się kiedyś dwoje ludzi
historia stara jak świat lecz nigdy się nie nudzi

on niepokorny zbuntowany z wieloma wadami
ona nieśmiała, spokojna ,chyba czekali na siebie latami

czasy szkoły, wycieczka i pierwsze spotkanie
pragnienia jego i jej uległy zmianie

on do dziś pamięta co miała ubrane
wrażenie jakie na nim zrobiła - niezapomniane

silnego zauroczenia nastał czas
może to spotkac każdego z nas

mieli jeszcze troche obowiązków
wyprostowanie starych więzi i związków

trwało to chwile bo świat wywrócił się do góry nogami
obydwoje musieli się oswoić z nowymi emocjami

ziarno uczucia pamiętnego dnia zaczeło kiełkować
co z nim dalej będzienie nie wiedzieli, lecz postanowili spróbować

kilka spotkań i on był już zakochany
ona też miała co do niego plany

los tak chciał że mieszkali blisko siebie
co noc widzieli tak samo gwiazdy na niebie

przedstawili się znajomym, rodzicom i zaczeli randkować
fundamenty dla dobrego związku przygotować

odkrywali swe uroki, wychodziły również wady
nie było niczego z czym nie dawali sobie rady

czas spędzali razem gdy tylko się dało
ciągle był niedosyt, spotkań wciąż za mało

matura zdana wakacje i zaczełą się praca
on często do domu dopiero pod wieczór wraca

w weekendy razem w poznaniu studiowali
w akademiku przedsmak wspólnego mieszkania poznali

życie nabrało tempa pojawiały się też stresy
czasem on robił niepotrzebne ekscesy

żył często w złości miał duży bagaż buntu
lecz starał się nie tracić pod nogami gruntu

próbował się otwierać, coś w swym życiu zmienić
ona z nim została bo umiała to doceniać

że walczył, że się starał, że ją kochał
coraz żadziej pękał i prawie nigdy już nie szlochał

po tylu latach mimo że jego wady dobrze już znała
to je akceptowała i nadal by go wybrała

rodzice pomogli, był remont domu z rozmachem
wkońcu zamieszkali pod jednym dachem

cieszyli się życiem i bardzo się kochali
w słowach i gestach sobie to pokazywali

w końcu on się oświadczył a ona się zgodziła
czym wielką radośc mu sprawiła

przed bogiem i rodziną przyrzekli sobie
że już zawsze razem będą w zdrowiu czy w chorobie

że będą dzielili radości i smutki
że rozwiążą każdy problem wielki czy malutki

dalej wspólnie żyli, dużo razem robili
o wspólnej przyszłości myśleli w każdej wolnej chwili

skończyli studia i juz byli gotowi
dać życie nowemu małemu człowiekowi

czy syn czy córka nieważne, trapiło ich inne pytanie
czy sobie poradzą , czy będą w stanie

dziecko do życia na tym świecie przygotować
jak w miłości i szacunku je dobrze wychować

narodziny i świat znów wywrócony do góry nogami
nie tak jak na początku bo nie byli już sami

córcia zdrowo rosła, było dużo obowiązków lecz i radości
na stałe szczęściwy śmiech w ich domu zagościł

są już dotarci znają swoje zalety i wady
on nadal twardy lecz już z porcją ogłady

ona bardziej pewna siebie, częściej szczęśliwa
każdy ważną rolę w rodzinie odgrywa

co dzień uzupełniają się w obowiązkach
bo tak powinno to wyglądać w prawdziwych związkach

każdy nowy dzień witają z radosną miną
są dumni że nazywać sie mogą kochającą rodziną

[lagmil]

życie to tylko chwila W świata kalendarzu
ledwo jeden promień w blasku słońca mirażu

istnienie jedno spośród miliardów i tylko tyle
wśród setek narodzin i zgonów co chwile

lecz mimo mnogości nadal tak wyjątkowe
dające możliwości, talenty i szanse nowe

aby coś osiągnąć coś zbudować coś zostawić po sobie
by przebrnąć przez bezimienne istnienie w dzisiejszej dobie

zadanie nie łatwe lecz powinno być życiowym celem
pozostawić po sobie coś więcej niż tylko śmieci wiele

sprawić aby świat pamiętał kim byłeś
jakie rzeczy robiłeś i co po sobie zostawiłeś

ilu z nas ma w sobie dziś to uczucie
jest gotowym płacić za te marzenia w różnorodnej walucie

własnym pieniądzem, wolnym czasem, każdym wyrzeczeniem
w odległej niewiadomej pogoni za swym spełnieniem

bez pewności czy to właśnie ta droga jest warta celu
z świadomością że dobiega do niej tylko niewielu

sami musimy wybrać jak się zachować
być statystą, leżeć i nawet nie próbować

czy znaleźć w sobie siłę i coś osiągnąć
swe marzenia gonić, aby w końcu je dotknąć

doświadczyć jak świetnym uczuciem musi być spełnienie
które potrafi wynagrodzić nam każde cierpienie

być pewnym pod koniec że było warto
całe życie dążyć do celu uparto...

[lagmil]

w ten dzień jak i na resztę dni w roku
życzę wam abyście nie traciły swego uroku

abyście były szczęśliwe, zadowolone i radosne
pełne koloru, zapachu jak świat w nadchodzącą wiosnę

aby nigdy nie męczyły was żadne problemy
abyście wiedziały że potrzebuje was świat na którym żyjemy

abyście czuły się docenione i piękne w każdej minucie
niech te życzenia poprawią wam dziś samopoczucie

pozdrawiam lagmil